Ræktunarmenn árins, Olil Amble og Bergur Jónsson ásamt Haraldi Benediktssyni formanni Bændasamtaka Íslands og Kristni Guðnasyni formanni Félags Hrossabænda.

Við náðum því aftur, 74 ræktunarbú voru í pottinum, 13 voru tilnefnd og við unnum. Það var örugglega ekki auðvelt val og eflaust þó nokkur bú sem hefðu verið vel að þessum titli komin. En við unnum og erum mjög stolt og ánægð.

Það fyrsta sem fer í gegnum huga manns er þakklæti. Þakklæti til allra þeirra sem hafa unnið með okkur að þessum árangri. Það fólk sem hefur verið boðið og búið að aðstoða okkur, hvar og hvenær sem er. Fjölskyldan, vinir og það frábæra starfsfólk sem við vorum með á þessu ári, þær Elin Holst, Esther Kapinga og Henna Jóhanna Sirén og held ég að það sé ekki á margra færi að fara í þeirra fótspor.

 Okkur langar líka að þakka því frábæra fólki sem hefur starfað hjá okkur í gegnum tíðina og tekið þátt í því að leggja grunninn að því hvar við stöndum í dag. Foreldrar Bergs, þau Jón og Elsa á Ketilsstöðum lögðu árátugum saman allt sitt í ræktun Ketilsstaðahrossanna. Einnig erum við þakklát Jóhannesi Stefánssyni á Kleifum sem gaf m.a mér, ömmu Álfadísar, hana Spurningu frá Kleifum og svo margt annað.

Á bakvið þennan árangur er mikil vinna. Við leggjum allt sem við eigum undir og ég held að við hefðum ekki náð þessum árangri nema fyrir okkar óbilandi áhuga á hrossum.

Það hefur líka verið gæfuspor hjá okkur að vera á tánum gagnvart þróuninni. Við höfum verið þess aðnjótandi að fá til okkar framúrskarandi reiðkennara. Hann Júlio Borba sem er búinn að hrista heldur betur upp í okkur þar sem það átti við, hefur leyft okkur og hvatt til þess að halda í það sem gott er. Þetta hefur orðið til þess að tamning og þjálfun hér á bæ hefur tekið töluverðum framförum.

Okkar markmið er að geta ræktað og sýnt okkar hesta sjálf, að nota okkar eigin ræktun til keppni, í sýningar eða til reiðar og er mjög ánægjulegt að hafa náð því takmarki. Auk þessa hefur fólk sem hefur verið hér í vinnu, fengið tækifæri til að sýna okkar hesta þegar það hefur átt við. Við höfum líka verið óhrædd að víkja fyrir knöpum sem við höldum að geti sýnt viðkomandi grip betur en við sjálf og höfum í þeim tilvikum leitað til snillingsknapa eins og þeirra Jakobs Sigurðssonar, Daníels Jónssonar, Þórðar Þorgeirssonar og Sigurðar Matthíassonar, sem hefur verið bæði fróðlegt og skemmtilegt.

Við Bergur hófum okkar sambúð og samstarf í hrossarækt árið 2001 og töldum fyrst saman til hrossaræktarverðlauna árið 2009. Ræktunin okkar er í dag kennd við Ketilsstaði og Syðri Gegnishóla því okkur hefur fundist gaman og bráðnauðsynilegt að halda í Ketilsstaðanafnið enda leiðinlegt að láta svo gamalgróið ræktunarnafn hverfa, nafn sem segir mörgum margt og hefur djúpar rætur í sögu hrossaræktarinnar. Fyrir mig, sem hef verið á flakki, hefur það hinsvegar verið eðlilegt að fara að kenna hrossin við Syðri Gegnishóla, sem eðlilegt framhald á því að það er hið nýja heimilið þeirra á eftir Selfossi og Stangarholti. Nú eru þegar  komnar í ræktunina okkar þó nokkrar hryssur sem eru úr báðum þessum stofnum.

Við erum stolt af uppruna hrossanna okkar og þess vegna er það okkur eðlilegt að halda þessum ræktunarnöfnum á lofti, eins Ketilsstaðir, þó svo að réttast væri örugglega að kenna þau öll við Syðri Gegnishóla þar sem þau fæðast. Þau alast upp á Ketilsstöðum frá 1-3 vetra aldurs þegar þau koma aftur til tamningar hingað í Syðri Gegnishóla.

Fyrstu hryssurnar sem komu í ræktun úr þessum tveimur ættlinum voru þær Snerra og Djörfung, Snerra undan Oddrúnu frá Ketilsstöðum og Djörfung undan Framkvæmd frá Ketilsstöðum, faðir þeirra beggja er Álfasteinn. Þær voru báðar sýndar i fjögurra vetra flokki á LM´08.

Bylgja, Mugga og Álöf voru allar á Landsmótinu í sumar, eru allar úr  þessum tveimur ættlinum og eru komnar í folaldseign, Bylgja er fylfull við Jarli frá Árbæjarhjáleigu, Mugga við Glóða Feyki frá Halakoti og Álöf við Stála frá Kjarri.

Myndir: Gangmyllan