Olil Amble fæddist í Oslo í Noregi 1963, er yngst fimm barna og frá því hún man eftir sér hefur hún haft óendanlegan áhuga á hestum. Þar sem engin í hennar fjölskyldu stundaði hestamennsku var ekkert auðvelt að komast í kynni við hesta enda sárafáir hestar á svæðinu. Smám saman tókst henni að kynnast hestafólki og fékk þá einstöku sinnum að moka, kemba og setjast á bak.

Svo fór reyndar allt að batna þegar nágrannar hennar keyptu íslenskan hest á þriðja vetri sem reiðhest handa börnunum sínum. Börnin réðu ekki við hestinn og fljótlega misstu þau því áhugann. Olil réði heldur ekki við hestinn og henti hann henni af baki hægri vinstri. Áhuginn var hræðslunni yfirsterkari þannig að hún fór bara aftur á bak.

Með tímanum náði hún loks betri tökum á hestinum og fékk upplýsingar um að íslenski hesturinn hafði fleiri gangtegundir en venjulegir hestar. Töltið var eitthvað sem Olil velti mikið fyrir sér og til að læra fékk hún að fara á bak á eðlistöltara og ríða honum á malbikinu og hlusta á taktinn.

Read more: Olil Amble

Bergur Jónsson fæddist á Ketilsstöðum 1960 og er næst elstur fjögurra systkina. Hann hafði strax mikinn áhuga á hestum og fór að taka þátt í útreiðum, tamningum og þjálfun um leið og hann hafði aldur til. Hrossaræktin á Ketilsstöðum var í heldur smáum stíl lengi vel enda mjög hrossafátt svæði. Árið 1968 breyttist þetta hinsvegar þegar hestamannafélagið Freyfaxi breytti stefnu sinni og hóf að leigja mjög góða stóðhesta.

Fyrstur var Sörli 653 frá Sauðarkróki og árið eftir fæddust á Ketilsstöðum stóðhesturinn Blakkur og hryssan Kvika. Kvika skildi ekkert eftir sig en Blakkur var afi Hugmyndar sem var aðal hryssa Bergs lengi vel. Eins og hjá öðrum börnum sem ólust upp í sveit var vinnan við bústörf mikil og var Bergur snemma fullgildur í heyskap og sat hann á vélunum dagana langa. Útreiðar og hestamennska var eitthvað sem stundað var þegar hlé var gert frá öðrum störfum. Kennslan sem Bergur fékk í reiðmennsku var ekki mikil enda tiðkaðist það ekki i þá daga, heldur skreið maður á bak og reið bara einhvernvegin – oftast hnakklaust. Fyrsti hestur Bergs hét Neisti og var einhæfur brokkari sem var aldrei gangsettur, enda reið maður eins og indjáni og var ég að leika mér að þvi að láta hann stökkva yfir hliðinn frekar en að opna þau, segir Bergur.

Read more: Bergur Jónsson